کلیشه کلیشه ای نمی تواند جلوی گفت که متاسف است. افرادی از هالیفاکس ، نوا اسکوشیا ، نمی توانند متشکرم از تشکر از شما. هر ساله نوا اسکوشیا یکی از بهترین صنوبرها یا صنوبرهای خود را به عنوان درخت کریسمس رسمی بوستون اهدا می کند. این هدایا به خاطر کمک بوستون پس از انفجار هالیفاکس در سال 1917 – بزرگترین انفجار ساخته شده توسط بشر در دوران پیش از بارداری ، اهدا می شود.

صبح روز 6 دسامبر 1917 ، SS Mont-Blanc با حمل هزاران تن مواد منفجره که از نیویورک به فرانسه برای استفاده در جنگ جهانی اول حمل می شد ، وارد بندر هالیفاکس شد. کشتی بخار SS Imo نروژی ، با سرعت بیش از حد مجاز در یک خط اشتباه ، در حال خروج از بندر بود. آنها با هم برخورد کردند.

مردم از بار مونت بلان بی خبر بودند و مردم برای دیدن آتش جمع شدند. یک ملوان ، وینس کلمن ، نماینده قطار را در مورد خطر ارزیابی کرد و به جای فرار ، کلمن به قطارهای ورودی هشدار داد: «قطار را بالا نگه دارید. کشتی مهمات در بندر برای ساخت اسکله 6 آتش گرفته و منفجر خواهد شد. حدس بزنید این آخرین پیام من خواهد بود. خداحافظ پسران. ” کلمن در پست خود درگذشت. هشدار او 300 نفر را نجات داد.

این انفجار ابر قارچی را به ارتفاع 2 مایل و پنجره های خرد شده 50 مایلی را افزایش داد. با تبخیر آب ، کف بندر را در معرض دید قرار داد. ساموئل پرینس ، یک بازمانده ، در مقاله ای در سال 1920 این ویرانی را توصیف کرد: «درختان از زمین پاره شدند. لهستانی ها مانند خلال دندان ها خرد می شدند. قطارها مرده متوقف شدند. ماشین ها در توده های پیچ خورده رها شدند. عابران پیاده با شدت به هوا پرتاب شدند ، خانه ها از هر طرف فرو ریختند. پخش کنندگان در برابر اسکله ها مورد انتقاد قرار گرفتند. سپس یک حمله واقعی هوایی دنبال شد ، وقتی آسمان بر روی شهر ناتوان قطعات آهنی بارید. “

حدود 2000 در شهر 50 هزار نفری کشته و 9000 نفر زخمی شدند. دوازده هزار ساختمان تخریب و آسیب زیادی دید. ناگهان نیمی از شهر در سرما بی خانمان شد.