در شیکاگوی که من در آن بزرگ شدم، همه سیاستمداران تا زمانی که بیگناهی آنها ثابت نشده بود، مقصر بودند و تعداد کمی از آنها بی گناه بودند. به یاد دارم که پدرم به من گفت که یک کرسی در شورای شهر شیکاگو سالانه 20000 دلار حقوق می گیرد، با این حال سیاستمداران برای به دست آوردن یک کرسی یک چهارم میلیون دلار خرج می کنند. پدرم با صدای ساده لوحانه‌ای کمیک می‌گوید: «معنی نیست، منطقی نیست.»
راه‌هایی برای رفع نادرستی سیاستمداران وجود دارد – مشاهده تناقضات یا خودخواهی ساده در سوابق رای‌شان. کشف ارزش خالص آنها من به دیگری آمده ام. با استفاده از اصطلاح «مردم آمریکا» می‌توانید بفهمید که یک سیاستمدار چقدر دروغگو است.
