تاریخ گاهی می تواند با نشان دادن آنچه مورد نیاز است و ایجاد الهام ، در لحظات فعلی به ما کمک کند.
امسال هفتادمین سالگرد اقدامی بزرگ توسط یک بانوی بزرگ است. مارگارت چیس اسمیت نماینده ایالات متحده از سال 1940-49 و سناتور از 1949-73 بود. نام او همیشه “اولین” دنبال می شود – اولین زنی که به عنوان سناتور از ماین خدمت می کند ، ابتدا در مجلس و سنا خدمت می کند ، ابتدا نام او در کاندیدای ریاست جمهوری در یک کنوانسیون مهم حزب قرار می گیرد.
او به طور کلی یک جمهوری خواه معتدل تا لیبرال در نظر گرفته می شد ، و گاهی او را یک جمهوری مترقی می نامیدند. او می خواست به شهروندان كمكی را كه لازم است داشته باشند تا به طور كامل در جامعه ادغام و در داخل جامعه تولید كنند ، فراهم كند.
او مستقل بود و این را زود توضیح داد. او در ابتدا تنها عضو ماین بود که از Lend-Lease و تمدید پیش نویس حمایت کرد. او از این آراived جان سالم به در برد ، زیرا این کشور وضعیت خود را انزوا طلبانه ، بلکه میهن دوستانه ، علیه جنگ اما برای آمادگی ، نشان می داد و ماینرز دوست نداشت که حزب گرایی با سیاست خارجی درگیر شود. او طرفدار حقوق مدنی بود ، از تأمین اجتماعی و مدیکر پشتیبانی می کرد. او احساس شدیدی نسبت به اینکه از کجاست ، داشت و عاشقانه مدنی آن را احساس می کرد. او به زندگینامه نویس پاتریشیا ال اشمیت گفت كه عاشق گل مینا در كلیسای شهر كوچك مین است و آرزوی او این بود كه ببیند هر شهر پول خرید یك كانون توجه را دارد تا شب های مرمر شبها مایل ها دیده شود.
او با انتقادات از سمت راست روبرو شد. نه ، او با کمال اظهار نظر در مورد سال ، رهبران اتحادیه در انتخابات گذشته او را تأیید نکرده بودند ، اما اگر اعضای اتحادیه او را دوست داشتند ، نمی توانست کمک کند.
