نامزدی جودی شلتون برای عضویت در شورای حکام فدرال رزرو همچنان در هاله ای از ابهام است و سه جمهوری خواه سنا مخالفت خود را اعلام کردند. دلایل اعلام شده آنها این است که خانم شلتون تهدیدی برای استقلال بانک فدرال است. این استدلال ارزش پرداختن دارد ، به ویژه هنگامی که دولت بایدن برای به دست گرفتن قدرت آماده می شود.

سناتور لامار الكساندر در بیانیه اخیر اظهار داشت: “من با نامزدی جودی شلتون مخالفم زیرا اطمینان ندارم كه وی تا آنجا كه از نظر من هیئت دولت احراز می شود از استقلال فدرال رزرو حمایت می كند.” “من نمی خواهم مدیریت عرضه پول را به كنگره و رئیس جمهوری تحویل دهم كه نمی تواند بودجه فدرال را متعادل كند.”

آقای الكساندر در پایان این كنگره در حال بازنشستگی است و روز چهارشنبه سخنرانی خداحافظی خردمندانه و سرگرم كننده ای را ارائه داد (به نزدیك مراجعه كنید). اما درباره خانم شلتون و استقلال فدرال ، متأسفیم که می گوییم او این عقب مانده را دارد. بانک فدرال به صدای خانم شلتون نیاز دارد زیرا فدرال رزرو استقلال خود را فدا کرده است.

نکته آقای الکساندر را در مورد عدم موفقیت کنگره و رئیس جمهور در تعادل بودجه در نظر بگیرید. درست به اندازه کافی. اما بانک فدرال رزرو با کمال میل به عامل اصلی این شکست تبدیل شده است. با نگه داشتن نرخ های بهره در نزدیک به صفر در بیشتر 11 سال گذشته و خرید اوراق قرضه خزانه داری و اوراق بهادار رهنی در تریلیون دلار ظاهراً بدون پایان ، فدرال رزرو در حال کاهش هزینه تأمین بدهی فدرال است.

این سیاست گاهی تضمین شده است – به ویژه در هراس مالی و رکود اقتصادی 2008-2009 و دوباره در میان همه گیر. اما آیا این همیشه قابل اطمینان است – و تا آنجا که فدرال رزرو می تواند برای آینده داشته باشد؟ این نزدیک به نظر رئیس فعلی جروم پاول و سایر فرمانداران بانک فدرال است که گفته اند سیاست پولی را تا سال 2023 تغییر نمی دهند.